“شب پانزدهم ماه رمضان خاطره انگیزترین شب دوره کودکی ما بچهها در ماه رمضان بود شاید اون شب تاصبح میخواستیم نخوابیم ولی با یک پلک سنگین شدن وچند دقیقه خواب صبح کلی گریه میکردیم که چراخواب موندیم !”
سبزواریها به نیمه ی ماه رمضان که میرسند میگویند : رسیدیم به سر کاتل (kaatal). یعنی این که توانستیم با سلامتی یک رمضان را به نیمه برسانیم و البته همین جمله ی ساده دستمایه ای است برای اینکه کمیبا کودکان شوخی کنند.
کلمه کاتل، معادل سبزواری کُتَل است به معنای تپه.این که ماه رمضان به یک تپه تشبیه شده و نیمه آن را بلندی تپه میدانند شاید نوعی ترفند بوده که از لحاظ روانی به روزه دار تذکر دهد که سختی این ماه تقریباً به پایان رسیده و البته فرصت کم باقیمانده برای استفاده از برکات این ماه را گوشزد کند.
وبلاگ شاهدان کویر مزینان این سنت قدیمیرا با متنی زیبا توضیح داده است. متن زیر با کمی(تغییر) از این وبلاگ انتخاب شده است.
***********
شب پانزدهم ماه رمضان خاطره انگیزترین شب دوره کودکی ما بچهها در ماه رمضان بود شاید اون شب تاصبح میخواستیم نخوابیم ولی با یک پلک سنگین شدن وچند دقیقه خواب صبح کلی گریه میکردیم که چراخواب موندیم !
چشم که بازمیکردیم میدیدیم آفتاب زده وبقیه خوابند یا رفتند سرکار. منتظر میشدیم تا بزرگترها بیدار بشند و تعریف کنند که دیشب چه اتفاقی افتاده و اونها کجا رفتند.
دم دمای ظهر همه دورهم جمع میشدند و اون وقت حرص ماهارو در میآوردند به خصوص خواهر وبرادرای بزرگتر مون که هی به هم چشمک میزدند و خاطرات شب گذشته رو با آب وتاب تعریف میکردند گاهی هم یه چیزایی رو به راوی گوشزد میکردند که این رو یادت رفت بگی و اون میگفت: ا راست میگیها از بس خوش گذشتها نمیدونم از کجاش بگم .
قصه هر ساله نیمه ماه مبارک رمضان ما از آنجا شروع میشد که شب پانزدهم هرجا که پا میگذاشتی خرد وبزرگ میگفتند :امشب میریم کله کاتل . وصبح برای ما تعریف میکردند که نصفه شب یک هواپیما ویا یک هلاکفتر(هلی کوپتر) اومد ونشست وهمه مارو سوار کرد و رفتیم کله کاتل. وای چه صفایی داشت چه خوراکیهایی داشت چه قدر مردم میخوندند وچه جاهایی که رفتیم وچه چیزایی که دیدیم.
وما فقط بغض میکردیم وگاهی بد وبیراه به اونا میگفتیم وبزرگترها هم که همین را میخواستند کلی کیف میکردند و پیاز داغش رو بیشتر میکردند . مثل اینکه تمام بزرگترای سبزوار هم قسم شده بودند که این دروغ بزرگ ! را هرسال برای ما تعریف کنند.
الآن هم شاید مرسوم باشه وگاهی ما بزرگترها به هم دیگه میگیم: امشب میریم کله کاتل . اما جذابیت دوره بچگی امان را در سبزوار ندارد وبا لبخندی از آن عبور میکنیم.
بهر حال کله کاتل را برای این سروده اند چون ماه رمضان به نیمه میرسد یعنی اینکه به سراشیبی افتاده ودرحال پایان است وتقریبا نصف آن را با موفقیت طی کرده اند ویک نوع تبریک به همدیگر است امشب هم که شب میلاد کریم اهلبیت حضرت امام حسن مجتبی (ع) است و رمضان به نیمه رسیده است جایتان خالی ما رفتیم ” کله کاتل “
***********
با سپاس از جناب آقای دکتر دامغان ثانی و دوستان عزیز در وبلاگ شاهدان کویر مزینان و وبلاگ روستای مهر
یادش بخیر منو سراین موضوع خیلی اذیت کردن
سلام. متن خوبی بود. من یک چیزایی شنیده بودم ولی دقیقشو نمیدونستم. ولی تو یک چیز موندم. همه چیزش خوب.اینکه میخواستن یادآوری کنن دیگه چیزی از ماه رمضون نمونده و از بقیه روزها فیض ببرید و همچنین اینکه به خودشون به لحاظ روانی انرژی میدادن که سختیهای روزه داری هم کم کم به پایان میرسه همه خوب . فقط چرا این بچههای بیچاره باید قربانی میشدند؟
البته شاید اینم مثل خیلی از کارای قدیمیها یک حکمتی پشتش بوده. مثلا میخواستن از همون بچگی ، شوق روزه داری و ماه رمضونو در دل بچهها ایجاد کنن.
به هرحال خیلی زیبا نوشته شده بود.
تشویق منفی یکی از شیوههای تربیتی بوده و هست .
چی شده این برومندی که مدیر اسرارنامه است اونجا رو ول کرده فرت و فرت تو سبزواریها مطلب مینویسه؟؟
جناب آقای برومندی از نویسندگان و خبرنگاران خوب شهرستان هستند که این افتخار را به ما داده اند و برای ما نیز مطلب مینویسند.
اسرارنامه هم تا جایی که ما در جریان هستیم به زودی به فعالیت خود را ادامه خواهد داد.
این که یک خبرنگار مستعد و خوب در چند جا فعالیت کنند نشان از تواناییهای ایشان دارد و چیز عجیب و تازه ای نیست.
بعله از فعالیت ایشون درچند جا (هرجا که محسنی باشه مثل نشریه همدلی) واقعا تعجب نمیکنیم
خدا رو شکر اینجا که ایشون هستند خبری از هیچ کسی نیست.
به نظر شما اشکال داره کسی با یک گروه خاص همکاری کند؟
باسلام
منظور دوستان را متوجه نشدم متن کله کاتل را چه کسی نوشته برومندی ؟
اگر چنین برداشتی هست اشتباه است چون این مطلب توسط مدیر شاهدان کویرمزینان نوشته شده و از همه دوستان سبزواری دعوت میشود برای آشنایی با این خطه تاریخی به وبلاگ شاهدان کویرمزینان سری بزنند.
سلام دوست و همکار گرامی
سپاسگذاریم که حضور شما
در هیچ کجا از متن به آقای برومندی اشاره نشده به عنوان نویسنده
در ابتدای مطلب هم اگر دقت کنید اسم وبلاگ شاهدان کویر به عنوان منبع نوشته شده و ذکر هم شده که کمیتغییر دادیم در متن.
در انتهای مطلب هم مجدداً از شما و دوستان دیگری که در تکمیل مطلب همکاری داشتن تشکر کردیم.
امیدواریم همچنان با ما همراه باشید.
پایدار باشید
باسلام
اسناددهه ۳۰دکتر علی مزینانی شریعتی
این اسناد را در شاهدان کویرمزینان ببینید
باسلام
مزینان شریعتی زیاد دارد اما…
این مطلب انتقادی را در شاهدان کویرمزینان بخوانید